Roaccutane is een geneesmiddel dat veel wordt gebruikt bij de behandeling van acne. Roaccutane (stofnaam: isotretinoïne) is alleen verkrijgbaar op recept. Sinds 2009 wordt het niet meer verkocht als Roaccutane (of Accutane), maar de merknaam is nog steeds bekend. We noemen het hier Roaccutane in plaats van de stofnaam isotretinoïne, omdat dat makkelijker leest.
Je kunt Roaccutane gebruiken voor de behandeling van ernstige of aanhoudende acne en andere huidaandoeningen die littekens kunnen achterlaten op de huid (zoals rosacea of pigmentvlekken). Vaak dient het als laatste redmiddel - artsen schrijven het alleen in ernstige gevallen voor en wanneer andere behandelingen niet hebben gewerkt. Het is een succesvol en populair geneesmiddel, omdat ongeveer 90% van de patiënten binnen vier tot zes maanden een aanmerkelijke verbetering ziet.
Het probleem met Roaccutane is echter dat het veel bijwerkingen heeft, waaronder visuele problemen. Lees hier alles over Roaccutane en het effect dat dit geneesmiddel kan hebben op je ogen.
Het is eigenlijk niet helemaal duidelijk hoe Roaccutane precies werkt. Verschillende studies suggereren dat het apoptose (geprogrammeerde celdood) in cellen in het lichaam kan veroorzaken. In het geval van acne heeft dit betrekking op de talgkliercellen. Te veel talg maakt je huid vettig, waardoor de poriën verstopt raken met dode huidcellen. Zodra dat gebeurt, wordt je huid rood, gezwollen en pijnlijk.
Roaccutane vermindert de algehele talgproductie en de grootte en capaciteit van de talgklieren. Minder talg heeft een minder vette huid tot gevolg. Hierdoor zou acne moeten verdwijnen.
Het probleem is dat Roaccutane een erg sterk middel is. Helaas worden de processen die het middel in gang zet niet beperkt tot alleen de talgklieren. Het uitdrogende effect beïnvloedt namelijk ook de werking van je traanbuisjes en de klieren van Meibom, die zich langs de rand van de oogleden bevinden. Deze klieren scheiden een olieachtige laag af die droge ogen voorkomt. De bijwerkingen bestaan uit een combinatie van een drogere en minder vette huid en droge ogen. Het kan leiden tot wazig zien, conjunctivitis (oogontsteking) en een verminderd nachtzicht. In zeldzame gevallen kan het leiden tot staar.
Ga voor een volledige lijst van mogelijke bijwerkingen naar Apotheek.be. Hier vind je de belangrijkste bijwerkingen. Neem direct contact op met je huisarts als je last hebt van bijwerkingen.
• Droge ogen - Bijna iedereen die Roaccutane gebruikt, krijgt vanwege een verminderde talgproductie last van droge ogen. Probeer het gebruik van contactlenzen te vermijden en gebruik oogdruppels tijdens de behandeling.
• Wazig zien - Heel af en toe kan de behandeling met Roaccutane je hersenen onder druk zetten, waardoor je zicht kan vervagen. Bel direct 112 bij wazig zicht.
• Meer traanproductie - Roaccutane kan er soms voor zorgen dat je ogen gaan tranen vanwege het effect dat het heeft op de talgproductie. Draag in dat geval geen contactlenzen, omdat deze te belastend zijn voor je ogen.
• Gezwollen ogen of conjunctivitis - Door Roaccutane kan je oogwit en oogleden gezwollen en pijnlijk aanvoelen. Meestal verdwijnt dit binnen twee weken. Je kunt het vermijden door je ogen voorzichtig te deppen en rokerige, droge plaatsen te vermijden.
• 'Droge-ogensyndroom' - Het komt weinig voor, maar patiënten kunnen last krijgen van het droge-ogensyndroom, waarbij tijdens een langere periode langdurige droogte optreedt.
• Staar - Er zijn enkele gevallen bekend waarbij jonge patiënten staar kregen nadat ze Roaccutane gebruikt hadden. Mogelijk houdt dit verband met een verminderd vermogen van de ogen om zich aan te passen aan licht of duisternis.
Een van de vreemdste bijwerkingen van Roaccutane op je ogen is een veranderd nachtzicht. Het middel kan een verminderd vermogen om in het donker te zien veroorzaken, zelfs tot de fase waarin we over nachtblindheid (nyctalopie) spreken.
Roaccutane behoort tot de groep geneesmiddelen die 'retinoïden' worden genoemd. Mogelijk kunnen ze een storing veroorzaken met hoe je netvlies vitamine A in het lichaam verwerkt. Vitamine A is belangrijk voor het zicht. Het lijkt erop dat een verminderde concentratie van staafjes en kegeltjes in je ogen (fotoreceptoren in het netvlies) ervoor zorgen dat je moeite kunt hebben met het aanpassen aan fel licht of duisternis.
Dit zorgt voor slechter zicht 's nachts, bijvoorbeeld bij weinig licht of wanneer de lichtsterkte plotseling verandert. Alle mensen zien minder bij weinig licht, maar als je een duidelijk verschil opmerkt ten opzichte van vroeger, meld dit dan bij je arts. Het goede nieuws is dat problemen met nachtzicht binnen enkele maanden na het innemen van de medicatie verdwijnen. Het helpt de vitamine A op een gecontroleerde manier op te nemen.
Een goede gezondheid van de ogen is belangrijk. Roaccutane blijft populair (ook onder andere merknamen), vaak bij mensen die geen resultaat zien van andere behandelingen of medicijnen. Vooruitgang willen zien is begrijpelijk, maar het is ook belangrijk om eventuele bijwerkingen te begrijpen en serieus te nemen.
Roaccutane kan invloed hebben op je gezichtsvermogen: van mild ongemak en droogheid tot merkbare visuele veranderingen. Gelukkig verdwijnen veel van de symptomen en bijwerkingen na de behandeling, maar helaas niet allemaal en niet altijd. Zoals de bovenstaande lijst laat zien, zijn er ook zeldzame gevallen waarin bijwerkingen ernstiger kunnen zijn. Als je een van deze symptomen ervaart of als je denkt dat er iets mis, is het belangrijk om medische hulp in te schakelen.
Als je al last hebt van jeukende, rode, droge of prikkende ogen, lees dan onze informatie over behandelingen voor droge ogen. Denk aan oogdruppels of het dragen van een bril in plaats van contactlenzen.
